Mengalah... Mengalah... Mengalah :)


hai peeps. aku baru balik dari tournament volleyball. Alhamdulillah. even kalah semi final, tapi kami kalah bermaruah. sekurang-kurang nya dapat kalah kan naib johan last year, sekolah SMK Taman Tasek :) bangga dengan pasukan U18 Pandan Jaya ;) kay, buang benda yang lepas jauh-jauh :)

now nak story pasal perasaan aku. aku tahu, bukan aku sorang je pernah alami perasaan ni. tapi ramai kan? perasaan 'selalu mengalah'. tak kesah lah mengalah dengan adik-beradik, mak, ayah, sedara, sahabat, kawan or bf/gf korang kan :)

aku tak tahu lah. nak cakap aku baik, tak baik. nak cakap jahat, sikit tu ada lah. tapi, 'mengalah' tu aku selalu mengalah. tapi mengalah dengan adik-beradik tu kurang lah :D haha. aku selalu mengalah dengan kawan-kawan aku. salah ke aku mengalah? tak kan? aku ada perasaan, aku fikir perasan orang. tapi...... kenapa orang lain tak buat benda yang sama macam aku buat?

aku tak mintak pun perhatian korang, simpati korang. kay lah, kalau korang taknak mengalah dengan aku, aku tak kesah. tapi satu je aku mintak, aku mintak korang fikir jugak perasaan aku. aku manusia, bukan batu, kayu, kertas and konkrit yang ada kat dunia ni. aku ada perasaan. perasaan macam manusia lain. 

aku tak mintak lebih pun. if korang dapat jaga perasaan aku, even sekali aku dah bersyukur sangat. sorry lah, aku bukan Yana yang macam dulu. if dulu orang selalu sakit kan hati aku, aku boleh lagi gelak-gelak. but now, takde dah. kalau korang perasan, tiap kali korang sakit kan hati aku. korang buruk-buruk kan aku, korang malukan aku macam selalu korang buat. aku selalu diam, buat bodoh, tak pandang langsung muka korang.

tu makna nya aku dah betul-betul sakit hati. aku nak maki, aku fikir korang kawan aku. aku fikir perasaan korang. aku nak buruk-buruk kan korang pun, aku fikir weh. aku fikir kalau aku buruk kan korang, maybe one day aku akan dibalas dengan orang lain dengan cara yang paling kotor. 

mana tahu kan? Allah itu Maha Adil kan :) takpe lah. disebabkan korang kawan aku, aku tetap takkan balas apa yang korang buat kat aku. aku terima segalanya dengan seikhlas hati :) aku kat dunia ni pun bukannya lama. bila-bila masa Allah boleh cabut nyawa aku :)

aku berdoa, semoga suatu hari nanti Allah tunjukkan yang terbaik untuk korang :) aku sayang semua kawan-kawan aku :) sejahat mana korang, seburuk mana pun korang, korang tetap kawan aku, dunia akhirat :) 







Serius, aku rindu kawan baik aku. yang selalu faham perasaan aku. dia yang selalu bagi aku semangat. even kita dah tak rapat, dah jauh. kau tetap kawan aku. you are my bestfriend ever! thanks for everything friend! :')


No comments:

Post a Comment